ناموس دردهای علی بودی و چو اشک

پنهان نمود غیرت شیر خدا ترا 

دفن شبانه ی تو که با خواهش تو بود

فریاد روشنی است ز چندین جفا ترا 

یک عمر در گلوی تو بغض استخوان شکست

در سایه داشت گرچه علی چون هما ترا 

دادند در بهای فدک آخر- ای دریغ-

گلخانه ای به گستره ی کربلا ترا

قادر طهماسبی (فرید)

حضرت زهرا دلش از یاس بود

قطره های اشکش از الماس بود 

داغ عطر یاس زهرا زیر ماه

می چکانید اشک حیدر را به چاه 

گریه آری، گریه چون ابر چمن

بر کبود یاس و سرخ نسترن 

این دل یاس است و روح یاسمین

این امانت را امین باش ای زمین 

نیمه شب دزدانه باید زیر خاک

ریخت بر روی گل خورشید، خاک 

مدفن این ناله غیر از چاه نیست

جز تو کس از قبر او آگاه نیست 

احمد عزیزی

1-قالَتْ فاطِمَهُ الزَّهْراء ( سلام الله علیها) : نَحْنُ وَسیلَتُهُ فى خَلْقِهِ، وَ نَحْنُ خاصَّتُهُ وَ مَحَلُّ قُدْسِهِ، وَ نَحْنُ حُجَّتُهُ فى غَیْبِهِ، وَ نَحْنُ وَرَثَهُ أنْبیائِهِ.

حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمود: ما أهل بیت پیامبر، وسیله ارتباط خداوند با خلق او هستیم، ما برگزیدگان پاک و مقدّس پروردگار مى باشیم، ما حجّت و راهنما خواهیم بود; و ما وارثان پیامبران الهى هستیم.

2ـ عَبْدُ اللّهِ بْنِ مَسْعُود، فالَ: أتَیْتُ فاطِمَهَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْها، فَقُلْتُ: أیْنَ بَعْلُکِ؟ فَقالَتْ(علیها السلام): عَرَجَ بِهِ جِبْرئیلُ إلَى السَّماءِ، فَقُلْتُ: فیما ذا؟ فَقالَتْ: إنَّ نَفَراً مِنَ الْمَلائِکَهِ تَشاجَرُوا فى شَیْىء، فَسَألُوا حَکَماً مِنَ الاْدَمِیّینَ، فَأَوْحىَ اللّهُ إلَیْهِمْ أنْ تَتَخَیَّرُوا، فَاخْتارُوا عَلیِّ بْنِ أبی طالِب (علیه السلام).
عبد اللّه بن مسعود گوید: روزى بر فاطمه زهراء(علیها السلام)وارد شدم و عرضه داشتم: همسرت کجا است؟ فرمود: همراه جبرائیل به آسمان عروج نموده است، گفتم: براى چه موضوعى؟! فرمود: بین عدّه اى از ملائکه الهى مشاجره اى شده است; و تقاضا کرده اند یک نفر از آدم ها بین ایشان حکم و قضاوت نماید; و خداوند به ملائکه وحى فرستاد: خودتان یک نفر را انتخاب نمائید; و آن ها هم حضرت علىّ بن ابى طالب (علیه السلام) را برگزیدند.

3ـ قالَتْ(علیها السلام): أبَوا هِذِهِ الاْمَّهِ مُحَمَّدٌ وَ عَلىٌّ، یُقْیمانِ أَودَّهُمْ، وَ یُنْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إنْ أطاعُوهُما، وَ یُبیحانِهِمُ النَّعیمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما.
فرمود: حضرت محمّد (صلى الله علیه وآله) و علىّ (علیه السلام)، والِدَین این امّت هستند، چنانچه از آن دو پیروى کنند آن ها را از انحرافات دنیوى و عذاب همیشگى آخرت نجات مى دهند; و از نعمت هاى متنوّع و وافر بهشتى بهره مندشان مى سازند.


4ـ قالَتْ (علیها السلام): یا أبَا الحَسَن، إنّى لأسْتَحى مِنْ إلهى أنْ أکَلِّفَ نَفْسَکَ ما لا تَقْدِرُ عَلَیْهِ.
خطاب به همسرش امیرالمؤمنین علىّ (علیه السلام) کرد و اظهار نمود: من از خداى خود شرم دارم که از تو چیزى را در خواست نمایم و تو توان تهیه آنرا نداشته باشى.

5ـ قالَتْ (علیها السلام): شیعَتُنا مِنْ خِیارِ أهْلِ الْجَنَّهِ وَکُلُّ مُحِبّینا وَ مَوالى اَوْلیائِنا وَ مُعادى أعْدائِنا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا.
فرمود: شیعیان و پیروان ما، و همچنین دوستداران اولیاء ما و آنان که دشمن دشمنان ما باشند، نیز آن هائى که با قلب و زبان تسلیم ما هستند بهترین افراد بهشتیان خواهند بود.

6ـ قالَتْ (علیها السلام): إنْ کُنْتَ تَعْمَلُ بِما أمَرْناکَ وَ تَنْتَهى عَمّا زَجَرْناکَ عَنْهُ، قَأنْتَ مِنْ شیعَتِنا، وَ إلاّ فَلا.
فرمود: اگر آنچه را که ما ـ اهل بیت عصمت و طهارت ـ دستور داده ایم عمل کنى و از آنچه نهى کرده ایم خوددارى نمائى، تو از شیعیان ما هستى وگرنه، خیر.

7ـ قالَتْ (علیها السلام): وَاللّهِ! لا کَلَّمْتُکَ أبَداً، وَاللّهِ! لاَدْعُوَنَّ اللّهَ عَلَیْکَ فى کُلِّ صَلوه.
پس از ماجراى هجوم به خانه حضرت، خطاب به ابوبکر کرد و فرمود: به خدا سوگند، دیگر با تو سخن نخواهم گفت، سوگند به خدا، در هر نمازى تو را نفرین خواهم کرد.

8ـ قالَتْ (علیها السلام): أصْبَحْتُ وَ اللهِ! عاتِقَهً لِدُنْیاکُمْ، قالِیَهً لِرِجالِکُمْ.
بعد از جریان غصب فدک و احتجاج حضرت، بعضى از زنان مهاجر و انصار به منزل حضرت آمدند و احوال وى را جویا شدند، حضرت در پاسخ فرمود: به خداوند سوگند، دنیا را آزاد کردم و هیچ علاقه اى به آن ندارم، همچنین دشمن و مخالف مردان شما خواهم بود.

9ـ قالَتْ (علیها السلام): الْزَمْ رِجْلَها، فَإنَّ الْجَنَّهَ تَحْتَ أقْدامِها، و الْزَمْ رِجْلَها فَثَمَّ الْجَنَّهَ.
فرمود: همیشه در خدمت مادر و پاى بند او باش، چون بهشت زیر پاى مادران است; و نتیجه آن نعمت هاى بهشتى خواهد بود.

10ـ قالَتْ (علیها السلام): فَأکْثِرْ مِنْ تِلاوَهِ الْقُرآنِ، وَالدُّعاءِ، فَإنَّها ساعَهٌ یَحْتاجُ الْمَیِّتُ فیها إلى أُنْسِ الاْحْیاءِ.
ضمن وصیّتى به امام علىّ (علیه السلام) اظهار نمود: پس از آن که مرا دفن کردى، برایم قرآن را بسیار تلاوت نما، و برایم دعا کن، چون که میّت در چنان موقعیّتى بیش از هر چیز نیازمند به اُنس با زندگان مى باشد.

11ـ قالَتْ (علیها السلام): یا أبَه، ذَکَرْتُ الْمَحْشَرَ وَوُقُوفَ النّاسِ عُراهً یَوْمَ الْقیامَهِ، وا سَوْأتاهُ یَوْمَئِذ مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ.
اظهار داشت: اى پدر، من به یاد روز قیامت افتادم که مردم چگونه در پیشگاه خداوند با حالت برهنه خواهند ایستاد ـ و فریاد رسى ندارد، جز اعمال و علاقه نسبت به اهل بیت (علیهم السلام) ـ.



12ـ قالَتْ (علیها السلام): أمّا وَاللّهِ، لَوْ تَرَکُوا الْحَقَّ عَلى أهْلِهِ وَ اتَّبَعُوا عِتْرَهَ نَبیّه، لَمّا اخْتَلَفَ فِى اللّهِ اثْنانِ، وَ لَوَرِثَها سَلَفٌ عَنْ سَلَف، وَ خَلْفٌ بَعْدَ خَلَف، حَتّى یَقُومَ قائِمُنا، التّاسِعُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ(علیه السلام).
فرمود: به خدا سوگند، اگر حقّ ـ یعنى خلافت و امامت ـ را به اهلش سپرده بودند; و از عترت و اهل بیت پیامبر صلوات اللّه علیهم پیروى و متابعت کرده بودند حتّى دو نفر هم با یکدیگر درباره خدا ـ و دین ـ اختلاف نمى کردند. و مقام خلافت و امامت توسط افراد شایسته یکى پس از دیگرى منتقل مى گردید و در نهایت تحویل قائم آل محمّد ( عجّل اللّه فرجه الشّریف ، و صلوات اللّه علیهم اجمعین) مى گردید که او نهمین فرزند از حسین (علیه السلام) مى باشد.

ای کاش فدک این همه اسرار نداشت        ای کاش مدینه در و دیوار نداشت

فریاد محسن زهرا این است               ای کاش در سوخته مسمار نداشت

شهر پمپی در روز19 اوت سال 79 میلادی در پی فعالیت آتشفشانی کوه وزوو که 28 ساعت ادامه داشت به زیر 6متر کوهی از مواد مذاب و خاکستر آتشفشانی رفت. از 20هزار نفر جمعیت پمپی دو هزار نفر ناپدید شدند و مابقی آرام آرام مذاب و به تلی از مجسمه‌های سنگی تبدیل شدند.

روزی ابوهریره در کنار مولا علی (ع) قرار داشت و طوری سخنان ناشایست درباره آن بزرگوار ادا کرد که امام (ع) بشنود فردای آن روز هم آمد حوائج خود را درخواست نمود امام همه آنها را برآورده ساخت . این عمل بر اصحاب آن حضرت سنگین و گران به نظر رسید علت را جویا شدند فرمود :

من حیا میکنم از اینکه جهل او بر علم من و گناه او بر عفو من سئوال او بر جود من غلبه کند.

.بحار الانوار ج 41ص 49

ای زبان خلق در وصف تو ابکم یا علی  

                                                           درتو اوصاف  الهی  شد  مجسم  یا علی

ازپی تعظیم قدر و شان والای تو شد   

                                                      پشت هر هفت آسمان در پیش تو خم یا علی

تاج عزو افتخار و سلطنت بر فرق توست   

                                                           از چه روبشکافت آنرا ابن ملجم یا علی

جان سالم گر برون می بردی از شمشیر او      

                                                            آن شقی را عفو میکردی مسلم یا علی

یا علی ! من هم گنه کارم نه همچون آن خبیث

                                                   دست گیری کن زمن در هر دو عالم یاد علی

خلیفه دوم در لحظات احتضار فرزندش عبدالله را به دنبال مولا علی (ع) فرستاد . وقتی چشم عمر به مولا علی (ع) افتاد گفت :ای پسر عم رسول خدا ! آیا ازمن نمی گذری و مرا در خصوص همسرت فاطمه زهرا(س) حلال نمی کنی؟ اگر این لطف را در حق من کنی خلافت را به تو تسلیم میکنم .

 حضرت فرمود :

   آری به شرط آنکه در جمع مهاجرین و انصار باشد وحقوق آنهایی که بر علیه شان خروج نمودی برگردانی و در آن جمع اقرار کنی که آن معاهده ها و قرار داد هایی که فی ما بین تو و مصاحبت ابوبکر وجود داشته همه بر خلاف دین بوده و حق مسلم از آن ماست  اگر این کار را انجام دهی من تورا عفو میکنم  و رضایت فاطمه زهرا علیها سلام را هم طلب مینمایم .

عمر پس از شنیدن این کلمات گفت : به آتش جهنم میروم ولی ننگ وعار را برای خود نمیخرم !

رساله تولی و تبری ص162

روزی امیرالمومنین (ع)پیر مرد نابینایی را دید که گدایی میکرد فرمود این کیست ؟گفتند: او یک مرد نصرانی ازکار افتاده است که به گدایی رو آورده است .

فرمود : تا قدرت کارکردن داشت ازاو کار کشیدید و چون پیر شد و از کار افتا د او را از خود راندید. برای او از بیت المال حقوقی مقرر نمایید . وسایل شیعه ج 11 ص 49

امام باقر علیه السلام از پدر بزرگوارش امام سجاد علیه السلام نقل فرمود که:
حسن و حسین علیهماالسلام نزد امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام بودند. علی علیه السلام سوره « انا انزلناه فی لیلة القدر » را قرائت فرمود. حسین علیه السلام به پدر گفت:« ای پدر، گویا در این سوره برای شما حلاوت و شیرینی خاصی دارد؟»
علی علیه السلام فرمود:« ای فرزندم، چیزی درباره این سوره می دانم که شما نمی دانید؛ هنگامی که این سوره نازل شد جد شما رسول خدا نزد من آمد و این سوره را برای من خواند. آن گاه با دست بر شانه راست من زد و فرمود:
« ای برادرم و ای جانشین من و ای سرپرست امتم بعد از من و ای کسی که با دشمنان من در ستیزی! این سوره بعد از من تا روز قیامت برای تو و بعد از تو برای فرزندان توست. همانا جبرئیل از میان فرشتگان، برادر من است، او از آنچه در این سال برای امت من رخ می‌دهد خبر داد و البته به تو نیز همین گونه خبر خواهد داد.
این سوره نوری دارد که در دل تو و دل‌های جانشینانت تا طلوع فجر قائم علیه السلام نور می افشاند.»

   سلام . منم ،همون که همیشه سر نمیزنه

بازم منم

هر وقت کارش یه جا لنگ بزنه یادت  میافته

راستی اگه مشکلی نبود بازم این ورا  پیدام میشد

نکنه یه وقت ادعا کنم، خوبه  کارم لنگ بزنه

 وقتی درست نماز میخونم که گرفتاری دارم  

وقتی دعا میکنم از ته دل، که مشکلی دارم

 وقتی دست گیری میکنم که منتظرم یکی دست گیری کنه برام

خدا ! به منم میگن بنده !

اصلا خدا نباش دوست باش

به منم میگن دوست!

کجا و کی برا تو کاری انجام دادم که حالا ازت گره گشایی میخوام !

 کجا بدردت خوردم خدا ؟

کجا و کی وسیله شدم پیش تو برا کسی ؟

منم مصداق اونکه بی طمع سلا م نمیده  

منم اون رو سیاهه پر ادعا!

خدا.! خوب شد که تویی خدا

وگر نه این منو هیچ کجا راه نمی دن.

خدا یا کارم گیره وگرنه یادت نبودم....!!!

وگرنه این نوشته معلوم نیست شعره دکلمه س نه وزن داره نه  قافیه نمی اوردم برای عرض ارادت!