روزی تو خواهی آمد از کوچه های باران
تا از دلم بشویی اندوه روزگاران
سالهاست از ته دل شاد نیستم هر سال فاصله شیعه ازت بیشتر میشه دلم خوشه که اومدنت نزدیکتر میشه ته دلم غصم میگیره برا غصه هات هر سال این غربتت بیشتر میشه