امام رضا علیه السلام فرمود:« خضر از آب زندگانی نوشیده است، زنده است و نمی میرد تا زمانی که در صور دمیده شود. در آن زمان نزد ما می آید و بر ما سلام می کند؛ و ما صدایش را می شنویم و جسمش را نمی بینیم.
خضر در هر کجا یادی از او شود حاضر می‌شود و به هر کس او را یاد کند، سلام میکند. او هر سال در حج حاضر می شود و همه مناسک آن را به جا می‌آورد. در عرفات وقوف میکند و دعای مؤمنین را آمین می گوید.
به زودی خداوند، غربت قائم علیه السلام در زمان غیبتش را به وسیله خضر، به انس تبدیل میکند و تنهایی او را با خضر برطرف می‌فرماید. »
منابع: بحارالانوار، 52 / 152 حدیث 3
